استفاده از ده درصد مغز

استفاده از ده درصد مغز

افسانه ماندگاری می گوید که ما تنها از ۱۰ درصد مغزمان استفاده میکنیم و بقیه ۹۰ درصد مادرزادی است که بیکار باقی مانده دور گردان قول دادند که توان بالقوه پنهان شده را با روش هایی ( براساس عصب شناسی ) بگشایند اما تنها چیزی که گشودند کیف پول شما بود.

دو سوم مردم دنیا و  نزدیک به نیمی از آموزگاران علوم به اشتباه این افسانه ۱۰ درصد را قبول دارند.

در دهه ۱۸۹۰ ویلیام جیمز پدر روانشناسی امریکا گفت بیشتر ماها به توان بالقوه ذهنی مان نمیرسیم.
منظور جمیز این بود که این یک چالش است نه کیفر خواستی برای استفاده اندک از مغز… اما هم چنین این سو تفاهم پایدار مانده گذشته از این دانشمندان برای مدت های زیادی نتوانستند هدف از بخش بزرگ لوب های پیشانی یا بخش گستردهای از لوب اهیانه مغز را بفهمند.
آسیب به این قسمت ها سبب از کار افتادن موتور مغز و ناتوانایی حسی نمی شود پس متخصصین نتیجه گرفتند که این بخش ها کاری نمیکنند برای دهه ها این بخش ها را مناطق سکوت نامیده شدند.
پیدا کردن عمکرد آنها مشکل بود ما پی برده ایم که این بخش ها تاکیدی بر توانایی اجرایی و یکپارچه مغز هست که بدون انها ما به سختی می توانیم انخسان باشیم.
این بخش ها برای استدلال انتزاعی برنامه ریزی ارزیابی برای تصمیم گیری و انعطاف پذیری برای هماهنگی با محیط بسیار مهم هستند ایده اینکه ۹ تا ۱۰درصد مغز شما بیکار در جمجمه شما نشستد به نظر احمقانه هست.
هنگامی که محاسبه کنید که چگونه مغز از انرژی استفاده می کند مغز جوندگان و سگسانان ۵ درصد از انرژی بدن را مصرف میکند مغز میمون ۱۰ درصد از انرژی را مصرف میکند یک انسان بالغ که مغزش تنها ۲ درصد از وزن بدن اوست ۲۰ درصد از قند روزانه را میسوزاند .

در کودکان این ۵۰درصد است و برای نوزادان این ۶۰ درصد میباشد این خیلی بیش از انتظار برای اندازه نسبی مغز در قیاس با وزن بدن هست به همین خاطر کودکانی که در یادگیری محاسبات ذهنی به روش یوسی مس گامی بر میدارند معمولا جلوتر از افراد دیگرو موفق تر خواهند بود .

مغز انسان یک و نیم کیلو گرم است مغز فیل ۵ کیلو گرم و مغز نهنگ ۹ کیلو گرم است ولی براساس نسبت وزن انسان دارای بیشترین اعصاب  نسبت به سایر موجودات مبیاشد این بسته بندی متراکم چیزیست که ما را با هوش میکند و برای تقویت آن بهترین بازه زمانی از دوران کودکی و به روش ریاضیات با چرتکه می باشد که در ۸۵ کشور دنیا موسساتی در این زمینه فعالیت می کنند.

مصالحه ای بین اندزه بدن و تعداد سلول های عصبی پستانداران از جمله ما انسان ها وجود دارد که با این میتوانیم پایدار باقی بمانیم یک میمون ۲۵ کیلو گرمی باید ۸ ساعت در روز بخورد تا یک مغزی با ۵۳ میلیارد سلول های عصبی را حمایت کند.

اختراع پختن غذا حدود یک و نیم میلیون سال پیش به ما مزیت بزرگی داد مواد پخته شده در خارج  از بدن نرم و اماده هضم شدند.
روده های ما به راحتی انرژی را جذب میکند پختن غذا وقت آزاد و انرژی بیشتری را برای ما فراهم کرد تا اینکه اگر غذایی که میخوردیم خام بود و به طوری که میتوانیم مغز های پایدار با ۸۶ میلیارد اعصاب به پیچیده داشته باشیم.
۴۰ درصد از پیش از میمون چگونگی کار ان این است نیمی از انرژی که مغز می سوزاند برای نگه داشتن ساختار مغز بون صدمه به آن هست که توسط پمپ کردن سدیم و پتاسیم در غشاها برای حفظ بار الکتریکی مغز صورت میگیرد.
برای انجام این کار باید  انرژی با زور گرفته شود .این میزان حیرت انگیز ۳/۴ ضرب در ۱۰ به توان ۲۱ atp مولکول در ثاینه مصرف میکند atp  یا آدنوزین تری فسفات زغال سنگ کوره بدن انسان است

هزینه های بالای نگهداری  پتانسیل بالقوه در همه ۸۶ میلیارد عصب دیگر انرژی زیادی برای فرستادن به آکسون ها و سیناپس ها که در واقع باعث انجام کار میشوند باقی نمانده است حتی اگر درصد بسیار کوچیکی از عصب ها در هر زمانی در منطقه ای از مغز فعال شوند بار انرژی که در سراسر مغز ازاین ضربه ایجاد میشود ناپایدار خواهد بود .

بهروی انرژی از اینجا میاید تنها اجازه میدهد مقدار بسیار کمی از سلول ها در هر زمان سیگنال بزنند گه به ان کدینگ اندک میگویند که حداقل انرژی را می سوزاند اما بیشتر اطاعات را حمل میکند به دلیل تعداد اندک از سیگنال ها هزاران هزار مسیر ممکن برای توزیع خودشان دارند . مانع کدینگ اندک با تعداد کتیری از عصبها هزینه ان است بیشتر ازان اگر نسبت بزرگی از سلول ها هرگز فعال نشوند پس انها زائد هستند و تکامل بایستی انها رو خیلی وقت پیش کنار می گذاشت .

راه حل در پیداکردن نسبت بهینه ای از سلول هاست که مغز میتواند در یک زمان انها را فعال کند. برای حداکثر بهره وری بین ۱%تا ۱۶% از سلولها باید در هر لحضه فعال باشد.این محدودیت انرژی ماست که باید با ان زندگی کنیم به منظور هوشیای در تمامی اوقات نیاز به حفظ منابع  دلیلی است که بسیاری از فعالیت های مغز باید خارج از آگاهی صورت بپذیرد .

به همین دلیل انجام چند فعالیت در یک زمان احمفانه است بسادگی ما فاقد انرژی لازم برای انجام دو کار در یک زمان هستیم چه رسد به انجام سه یا پنج کار با هم هنگامی که ما سعی میکنیم ما هر کار کمتر از اگر ما ان را داده بود توجه کامل ما تعداد زیاد فعالیت ها بر علیه ما هستند.
مغز شما در حال حاضر هوشمند و قدرتمند هست چنان قدرتمند است که نیازمند مقدار زیادی از انرژی برای اینکه قدرتمند باقی بماند دارد و به دلیل اینکه خیلی باهوش هست
برنامه بهره وری را ایجاد کرده بنابراین نگذارید یک افسانه دوروغین در شما این احساس گناه ایجاد کند که مغزتان ظاهرا تنبل است احساس گناه کردن اتلاف انرژی است بعد از همه ی اینها شما درک نمی کنید که این احساس گناه انرژی ذهنی ت تلف میکند؟ شما باید میلیاردها عصب گرسنه انرژی را نگهداری کنید.

ریچارد سیداویچ